Krasnystaw

urowany zamek zbudowany został w 1356 roku przez króla Kazimierza Wielkiego. Postawiony został nad rzeką Wieprz, niedaleko ruskiego grodu oraz na ważnym szlaku handlowym prowadzącym z Lublina do Lwowa i z Zawichostu do Włodzimierza.
  W latach 1490 - 1501 częste najazdy tatarskie przyczyniły się do zniszczenia w dużym stopniu zarówno miasta jak i zamku.
  W 1505 roku zamek został odbudowany z inicjatywy Aleksandra Jagiellończyka i tak wzmocniono jego obronność (dodatkowe wały i fosy), że był zaliczany do jednego a większych i lepiej obronnych warowni.
  W połowie XVI wieku właścicielem zamku został hetman i kanclerz wielki koronny Jan Zamoyski. Za jego tam pobytu zamek został rozbudowany i wzmocniono jeszcze jego obronność. 
 W XVII była to budowla otoczona podwójnymi murami obronnymi połączonymi z basztami, wałami i fosami. Wjazd na zamek prowadził przez pierwotnie dwukondygnacyjną wieżę bramną a w późniejszym czasie dobudowano trzecią kondygnację. Mieściły się w niej między innymi pomieszczenia mieszkalne jak i np. sądowe.
  W latach 1649 - 1651 podczas buntów kozaków pod przywództwem Bohdana Chmielnickiego zamek zostaje ponownie zniszczony. Lustracja przeprowadzona w 1661 roku opisuje zamek jako budowlę opustoszałą i zrujnowaną, z popalonymi wnętrzami lecz staraniem starosty odbudowywanego.
  W 1787 roku na zamku w Krasnymstawie zatrzymał się król Polski Stanisław August Poniatowski wraz z dworem. W tym czasie zamek był rozbudowany i otoczony nowymi, większymi murami obronnymi i był w stanie pomieścić cały królewski dwór.
  W 1794 roku zamek został zniszczony przez wojska rosyjskie.
  Ostatecznie zamek został rozebrany w 1816 roku, teren zniwelowany a w jego miejscu powstały inne zabudowania (stajnie dla wojska rosyjskiego).
  Obecnie teren dawnej warowni zajmują budynki Zespołu Szkół Zawodowych a także amfiteatr. Możliwe w ziemi znajdują się jeszcze pozostałości fundamentów.
  W swojej histori zamek gościł królów Polski Władysława Jagiełłę, Zygmunta Augusta, Zygmunta III Wazę a także był miejscem osadzenia wziętego do niewoli pod Byczyną przez Jana Zamoyskiego arcyksięcia Maksymiliana Habsburga (1588 rok).