amek zbudowany został na początku XV wieku na prawym brzegu rzeki Liswarty.
  W wieku XVI został rozbudowany i przebudowany na rezydencję magnacką. W tym okresie zbudowany został także w obrębie zamku - kościół. W następnych latach i wiekach zamek został rozbudowany i otoczony nowymi fortyfikacjami bastionowymi. Miało to miejsce w latach 1630-40 a inicjatorem zmian był Stanisław Warszycki ówczesny właściciel zamku. Kamienne umocnienia, w kształcie gwiazdy otaczały całą warownię jednakowo od strony lądu jak i wody. W południowo - zachodniej części muru znajdował się budynek bramny oraz prawdopodobnie most zwodzony ponieważ od strony lądu zamek dodatkowo broniła fosa z wodą. Budynek mieszkalny miał kształt czworoboku, posiadał dwie bramy wjazdowe oraz dziedziniec. Cały budynek kryty był miedzianą blachą a w oknach znajdowały się kryształowe szyby.
  W zamku przebywał król Zygmunt III Waza /na początku XVII wieku/ podczas rokoszu Zebrzydowskiego.
  Następnymi po Warszyckich właścicielami zamku była rodzina Pociejów a później Wesselów. Niestety w tym czasie  zamek zaczął popadać w ruinę (uderzenie pioruna wywołało pożar, który zniszczył główny budynek) i opuszczony przez swych mieszkańców w 1823 roku został rozebrany do fundamentów w drugiej połowie XIX wieku.
   Obecnie w miejscu średniowiecznego potężnego zamku możemy zobaczyć ruinę kamiennego budynku zwanego "domem kasztelanowej", resztkę dwukondygnacyjnego budynku bramnego, część muru od strony północno - wschodniej oraz pozostałości wałów ziemnych i fos. Po wspaniałym pałacu nie pozostał żaden ślad.