amek zbudowany został w południowej części góry dziś zwanej Zamkową w XIII wieku. Przyjmuje się, że jego fundatorką była księżna Kinga, żona Bolesława Wstydliwego. Była to typowa budowla służąca za miejsce schronienia w razie napadu czy najazdu i niezamieszkała przez pozostały okres. Prawdopodobnie właśnie w tym zamku schroniła się Kinga podczas najazdu Tatarów w 1287 roku.
   Była to budowla obronna w postaci muru tarczowego, długiego na 90 metrów i grubości 120 cm  zamykającego zbocze góry od strony północnej. Pozostałe zbocza to urwiska uniemożliwiające zdobycie warowni. Do zamku można się było dostać dwoma wejściami. Jedno - od strony zachodniej przez budynek bramny gdzie osoby chcące się dostać do warowni wciągano w specjalnym koszu i drugie -  wschodnie łączące zamek z przełomem Dunajca. Do muru przylegały murowane budynki mieszkalne a także należy przypuszczać, że istniały też budynki drewniane.
  Nie ustalono co było przyczyną zniszczenia warowni. Wiadomo, że miało to miejsce w XV wieku, w 1410 lub 1433 roku.
  Obecnie możemy oglądać pozostałości muru tarczowego.
  Przy dawnym murze powstała pustelnia, w której w okresie międzywojennym zamieszkiwali pustelnicy.