Korzkiew

rewniany zamek zbudowany został przed 1388 rokiem kiedy to właścicielem tych ziem był Jan Zaklikowski herbu Syrokomla.
  Pierwotna budowla, stojąca na wzgórzu to wieża mieszkalno-obronna otoczona fosą i murem. Od 1486 roku nowym właścicielem zostaje Świętopełk  z Irząda, który to sprzedaje zamek Piotrowi Krupce mieszczaninowi krakowskiemu.  W tym okresie była to już budowla murowana. Nowy właściciel rozbudowuje warownię poszerzając ją o pomieszczenia gospodarcze a także zwiększa jej obronność poprzez wybudowanie dwóch baszt. Jedna broni bramy wjazdowej, druga usytuowana zostaje w narożu muru zachodniego.
   Pod koniec XVI wieku zamek został gruntownie przebudowany. Miało to miejsce za pobytu na nim Szymona Ługowskiego, kolejnego właściciela budowli. Powstało wtedy założenie w stylu włoskiego renesansu. Nowy, dwuskrzydłowy budynek zwieńczony zostaje modną w tym okresie attyką, poszerzono okna, drzwi ozdobiono portalami a do budynku wchodziło się przez piętrowa loggię. Wybudowano także nowy budynek bramny.
   Następna jego modernizacja miała miejsce w 1720 roku kiedy to budowla należała do Michała Jordana. Nastąpiła wtedy wymiana wcześniejszego dachu na dach gontowy, utworzenie poddaszy, otynkowanie i ozdobienie elewacji budynków.
   Po 1755 roku zamek w Korzkwi pomimo często zmieniających się właścicieli, a może właśnie dlatego zaczyna popadać w ruinę.
  Obecnie trwają prace remontowe mające na celu przywrócenie dawnego wyglądu zamku. Ruiny zachowały się w niezłym stanie. Wewnątrz budynków znajdują się renesansowe portale, jest sala rycerska a także można zobaczyć oryginalne choć zniszczone żelazne drzwi. Mury zewnętrzne zachowane w dobrym stanie ale tylko do wysokości pierwszego piętra a w nich znajduje się renesansowa brama wjazdowa.

Opis zamku w Tygodniku Ilustrowanym w 1859 roku.