Oporów

amek zbudowany został w latach 1428 - 1453 przez arcybiskupa Władysława Oporowskiego herbu Sulima. Budowla powstała na wzniesieniu, które po przekopaniu fos utworzyło wyspę. Pierwszą budowlą była czterokondygnacyjna wieża zbudowana jeszcze przez ojca Władysława - Mikołaja Oporowskiego wojewody łęczyckiego. Budowlę dokończył jego syn - arcybiskup gnieźnienski. Wybudowana została baszta w kształcie półkola, w której znajdowała się kaplica a także budynki: mieszkalny po stronie południowej i gospodarczy od północy. W ten sposób powstał czworoboczny dziedziniec wewnętrzny z pozostałych stron broniony murami zaopatrzonymi w blanki i strzelnice. Wjazd prowadził od strony zachodniej i był to budynek bramny oraz przedbramie a poprzedzał go most zwodzony.
  Początek XVII wieku to zmiana właścicieli zamku. Zostaje nimi rodzina Tarnowskich herbu Rola. W 1657 roku część zamku zostaje zniszczona przez Szwedów. Spaleniu uległ dach budynku mieszkalnego oraz górne piętra wieży lecz zniszczenia te zostały odremontowane. 
  W następnym stuleciu (1725 rok) zamek zamieszkuje rodzina Sołłohubów. W tym czasie połączono wieżę z budynkiem mieszkalnym tworząc niewielkie skrzydło zachodnie, w którym mieściła się klatka schodowa a na piętrze jedno pomieszczenie mieszkalne. Będący do tej pory most zwodzony zastąpiono mostem stałym.
  Wiek XIX to dalsza zmiana właścicieli a zostają nimi kolejno rodziny Korzeniowskich, Pociejów, Oborskich, Orsettich i Karskich. Za ich tam bytności zamek zostaje częściowo przebudowany. Zmieniono część bramy wjazdowej a przed mostem powstał taras przekształcony z wcześniejszego podjazdu. Także w początku XIX wieku założono park krajobrazowy, który otacza zamek.
  W drugiej połowie XX wieku (1962-1965) przeprowadzone zostają prace archeologiczne, architektoniczne i konserwatorskie, które usunęły przeprowadzone w XIX wieku przebudowy i przywróciły poprzedni wygląd zamku.
  Obecnie na zamku mieści się Muzeum - Zamek w Oporowie.