Kasztelanowa miała zostać poddana sądowi bożemu szczególnego rodzaju: wieczorem przyniesiono jej gotycką cegłę oznajmiając, że jeśli do rana przewierci ją na wylot palcem, udowodni w ten sposób, że zarzuty męża nie były słuszne, że dotrzymała mu wiary małżeńskiej. Ale gdy nadszedł ranek i otwarto drzwi do komnaty w wieży, na progu stanęła Ludwika, trzymając w ręku nienaruszoną cegłę...

  Nie okazano nieszczęsnej zmiłowania - zapadł wyrok i jeszcze tego samego dnia ścięto ją na wielkim głazie, leżącym na zamkowym dziedzińcu A w kilka dni później, gdy strącano z drzew otaczających zamek wronie gniazda, w jednej z dziupli błysnęło coś tęczowo. Pacholik sięgnął w głąb i - wyciągnął garść błyskotek, a wśród nich... trzy brylantowe pierścienie! Jak się okazało, oswojona sroka ochmistrzyni zrobiła sobie tam skarbczyk.

  Rozpacz kasztelana była wielka. Kazał pochować żonę z wszelkimi honorami, odprawić uroczyste egzekwie. Nie upłynęło dni wiele, a znaleziono go, leżącego u stóp baszty z roztrzaskaną głową - nocą, gdy wszyscy spali, rzucił się ze szczytu, sam sobie śmierć zadając.

  Niektórzy twierdzili, że uczynił ten desperacki krok, gnębiony wyrzutami sumienia. Inni mawiali, że o śmierć przyprawiło go widmo niewinnie zamordowane) żony, pojawiające się nawet w dzień biały w zamkowych korytarzach i na dziedzińcu. Ścigany przez nie kasztelan wypadł z okna.

  Minęły lata, liwski zamek dwukrotnie niszczyli Szwedzi, wreszcie czas obrócił go w ruinę, a nieszczęsna kasztelanowa wciąż nawiedza swą siedzibę. W brunatnej sukni, otulona żółtym woalem, w czepcu tejże barwy, przesuwa się bezszelestnie przez komnaty i korytarze. 

 Byli tacy, którzy słyszeli jej płacz, kroki w pustych pokojach, skrzypienie schodów, czasem - jakby przesuwanie ciężkich mebli i opukiwanie ścian. Czyżby kasztelanowa szukała swych pierścieni?

  

  Nawet i dziś, kiedy odbudowany zamek mieści największe w województwie siedleckim muzeum, ze zbiorem starej broni i galerią portretu sarmackiego, zjawa kasztelanowej pojawia się dość często. Niekiedy spotkać ją można idącą przez dziedziniec w kierunku baszty, w której spędziła ostatnie dni swego życia, i przed którą ją ścięto.

  Liwski zamek słynie obecnie nie tylko ze swych zbiorów, odbywają się tu koncerty i inne imprezy kulturalne, a latem widowiska typu “światło i dźwięk”.