Ślepowron. 

W polu blękitnym, na krzyżu kawalerskim złotym zaćwieczonym na barku podkowy srebrnej, kruk czarny w prawo, z pierścieniem złotym w dziobie. W klejnocie nad hełmem w koronie taki sam kruk. Według legendy herb ten przyjął Węgier Korwin, po ślubie z dziewczyną z rodu Pobogów, łącząc znaki obu rodzin. Natomiast zdaniem dawnych heraldyków historia kruka w tym godle sięga jeszcze czasów starożytnych. W Rzymie, za czasów Tybenusza, żył Valerius Messala Corvinus. Podczas rozstrzygającej bitwy z Frankami został on wyzwany na pojedynek przez jednego z przeciwników, wojownika o legendarnej sile. W czasie walki nadleciał kruk, usiadł na hełmie Corvinusa i zaczął atakować Franka. Zdezorientowanego przeciwnika pokonał Valerius bez trudu. Na pamiątkę tego zdarzenia Rzymianin umieścił w swoim herbie kruka.

Ślepowronem, najbardziej rozpowszechnionym na ziemi kaliskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, ruskiej, na Mazowszu i Litwie, posługiwalo się około 350 rodzin - oto niektóre z nich: Bagieński, Bogusławski, Bujnicki, Choynowski, Ciecierski, Czartoszewski, Darowski, Dworakowski, Falęcki, Gąsiorowski, Goczanowski, Golimunt, Gosiewski, Grochowarski, Gutowski, Horodyński, Idzikowski, Jastrzębski, Josiewski, Kamieński, Kamocki, Klimaszewski, Korwin, Kossakowski, Kownacki, Krasiński, Krassowski, Krukowski, Kuczyński, Lutosławski, Mieroszewski, Mikucki, Milewski, Miłkowski, Miłobędzki, Młodziejowski, Mnichowski, Mrokowski, Nowosielski, Olszewski, Pawłowski, Piotrowski, Pułaski, Rembowski, Romocki, Sarnecki, Sarnowski, Sobolewski, Spadowski, Suchodolski, Symborski, Szeplewski, Szymanowski, Ślepowroński, Topczewski, Trzciński, Wroniecki, Wyszkowski, Xiężopolski, Zatorski, Zawisłowski.
 
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE SĄ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de