Wrocław
(zamek cesarski)

a panowania księcia Henryka I Brodatego na lewym brzegu Odry wybudowany został drewniany dwór.  Była to budowla obronna składająca się z dworu wraz z okrągłą wieżą, pałacu oraz trójkątnego dziedzińca. Dwa podzamcza od strony zachodniej i południowej także posiadały cylindryczne wieże
  W latach 1346 - 1378 cesarz Karol IV Luksemburski rozbudowuje założenie. Powstaje cylindryczna wieża z czterema wieżyczkami po bokach i przykryta hełmem zwana Cesarską Bramą.
   Rok 1659 to przekazanie zamku przez cesarza Leopolda I zakonowi Jezuitów. Ci rozebrali część zamku (skrzydło południowe) i wybudowali na jego miejscu kościół. Ponieważ jezuici prowadzili także szkołę wyższą więc po pewnym czasie dawne zabudowania zamkowe okazały się za małe. Rozebrane zostało skrzydło zachodnie a w latach 1734 - 1755 wybudowano konwikt św. Józefa. Do tego momentu budynek pałacowy służył za mieszkanie. Skrzydło północne zamku rozebrane zostało w latach 1851 - 1858 i tak powoli zniknął stary zamek piastowski.
  Do dzisiaj pozostał niewielki fragment skrzydła wschodniego służący jako zakrystia kościoła Najświętszego Imienia Jezus. Natomiast fundamenty zamku przykrywa gmach Uniwersytetu Wrocławskiego.