Legnica

amek zbudowany został przez księcia Henryka Brodatego w 1238 roku. Był to murowany budynek mieszkalny, kaplica, trzy wieże, częściowo mury obronne oraz wał ziemno - drewniany.
   Część południowa - od wieży stojącej w narożu południowo - wschodnim zwaną wieżą św. Piotra po wieżę św. Jadwigi /po przekątnej/ to stary zamek.
   Dwie wieże, mocne, ciężkie w dolnych partiach, nadbudowane zostały wraz z krenelażami w latach 1416 - 1417. Pomiędzy nimi zbudowano palatium. Była jeszcze wieża Lubińska lecz został po niej tylko niewielki ślad. Znajdowała się w północnej części zamku wtopiona w kompleks budynków wzniesionych w późniejszym okresie. Koło wieży znaleziono relikty kaplicy zamkowej zburzonej w XVII wieku.
   Fundamenty palatium i wieży św. Piotra mają po cztery metry grubości.
   W latach 1488 - 1547 za panowania księcia Fryderyka I i jego syna nastąpiła przebudowa zamku. Zbudowano skrzydło północno - wschodnie, galerie pomiędzy dziedzińcami, sale dostały dekorację stiukową a okna kamienne obramowania. Zwiększono także obronność budując nowe fortyfikacje  projektu inż. hrabiego Jerzego Hordecka. Powstały wtedy basteje, wały ziemne i fosa. Obok wieży św. Piotra powstała pięknie rzeźbiona duża brama wjazdowa z wąskim przejściem dla pieszych i szerokim dla koni i pojazdów. Kolumny rozdzielające przejścia wspierają gzyms ozdobiony herbem księstwa legnickiego podtrzymywanym przez dwa aniołki. Po bokach płaskorzeźby, portrety Fryderyka II i jego żony Zofii Ensbach oraz data powstania portalu 1533 rok. Bramę zaprojektował Jerzy Amberg.
  Podczas następnej przebudowy prowadzonej przez księcia brzeskiego Jerzego Rudolfa wnętrza otrzymały nowy, włoski wystrój, Rozebrano kaplicę.
   Po śmierci ostatniego Piasta brzesko - legnickiego w 1675 roku zamek przechodzi na własność państwa i jest siedzibą starostów austryiackich.  W latach 1688 - 1693 następuje rozbudowa północnej części zamku. Pożar w 1711 roku niszczy południowe skrzydło. Później  mieszczą się w pozostałej części magazyny zbożowe a w 1794 roku z polecenia władz pruskich zlikwidowane zostają fortyfikacje - zasypano fosy, zniszczono most zwodzony.
   Jeszcze dwa pożary niszczą budowlę / 1835 i 1945 rok/.  W latach sześćdziesiątych XX wieku odbudowano zamek.