Pomian. 

W polu złotym żubrza głowa czarna, przeszyta mieczem. W klejnocie nad hełmem w koronie ramię zbrojne z mieczem. Istnieje legenda, która tak oto tłumaczy powstanie herbu: Łastek Hebda z Grabia, herbu Wieniawa, zabił swojego rodzonego brata, dziekana gnieźnieńskiego Jaranda i doczekał się także tej kary, że żubrowi z jego herbu odjęto złote kółko i dodano miecz.
Herb Pomian był najbardziej rozpowszechniony na ziemi kaliskiej, poznańskiej, sieradzkiej, sandomierskiej, łęczyckiej, a po unii w Horodle - także na Litwie.

Pomianem pieczętowało się około 130 rodzin - wśród nich: Besiekierski, Bogatko, Broniszewski, Brudzewski, Brzuchowski, Ch(H)ebda, Dłużniewski, Górski, Grabiński, Grabski, Grochowski, Juraha, Kaczkowski, Kiełczewski, Kobierzycki, Kołudzki, Komierowski, Krukowiecki, Linowski, Ławski, Łubieński, Makowiecki, Malawski, Milewski, Nietuchowski, Nowowiejski, Ogonowski, Osiecki, Ostromęcki, Pietkiewicz, Pomian, Pomianowski, Przecławski, Pułaski, Racięski, Sakowicz, Sokołowski, Suligostowski, Suski, Szczepański, Wędziagolski, Wilkostowski, Zakrzewski, Zdanowski, Zdzienicki, Zerosławski, Żubrzycki.
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE SĄ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de