Nowe

amek zbudowany został w XIV wieku przez zakon krzyżacki na miejscu wcześniejszego grodu. Była to nieduża budowla obronna składająca się z dwupiętrowego budynku  mieszkalnego, budynku gospodarczego, w którym mieściły się stajnie oraz browar a wszystko otoczone było murem obronnym z czterema wieżami. W budynku parter przeznaczony był na część gospodarczą, drugie piętro zajmowały magazyny natomiast piętro pierwsze służyło za mieszkanie dla zarządzającego zamkiem oraz znajdował się tam pokój gościnny a także kaplica i jadalnia (refektarz). Zamek włączony był w kompleks obronny miasta.
  Podczas polsko - krzyżackiej wojny trzynastoletniej zamek oblegany był przez wojska polskie lecz nie udało się go zdobyć. Po podpisaniu pokoju toruńskiego w 1466 roku w zamku była siedziba starostów.
   Wojna polsko- szwedzka przyniosła znaczne zniszczenie budowli i nie odremontowany zamek został w następnym stuleciu częściowo rozebrany przez Prusaków, do których w tym okresie należały tamte ziemie. Zlikwidowano mury obronne oraz wieże a także skrzydło gospodarcze. Pod koniec XVIII wieku (1794 r.) główny budynek zamku po przeróbkach zamieniono na zbór ewangelicki.
  W późniejszych latach budynek pełnił funkcję gospodarczą, przez pewien czas był remizą strażacką a obecnie mieści się w nim centrum kulturalne.