Ogończyk. 
W polu czerwonym na barku półpierścienia srebrnego strzała srebrna w słup. W klejnocie nad hełmem w koronie dwie ręce panieńskie w białych rękawach.
Z powstaniem tego herbu łączy się bardzo romantyczna legenda.
Podczas napadu na Morawy poganie porwali dziewczynę z rodu Odrowążów. Z rąk najeźdźców odbił ją Polak, Piotr z Radzikowa. Panna przysięgła wybawcy swoją rękę, na dowód czego złamała pierścień i połówkę ofiarowała rycerzowi. Rodzice dziewczyny pragnęli jednak dla jedynaczki za męża nie biednego, choć dzielnego rycerza, lecz bogatego kawalera. Szybko też znaleziono odpowiedniego kandydata. W dniu wesela na zamku Odrowążów zjawił się Piotr z Radzikowa, pokazując połówkę pierścienia i domagając się ręki Odrowążówny. Rodzice widząc z jaką miłością córka powitała przybysza, zgodzili się na ślub jedynaczki z Polakiem. Piotr z Radzikowa przyjął też nowy herb - do strzały Odrowążów dołączył półpierścień.
Herbu tego, najbardziej rozpowszechnionego na ziemi dobrzyńskiej, kujawskiej i w Małopolsce,używało blisko 160 rodzin - oto niektóre z nich: Baliński, Bloch, Broniewski, Butowiecki, Chodorecki, Czarnotulski, Czerski, Dobiecki, Drzewiecki, Działyński, Godziszewski, Gorzechowski, Górnicki, Grotkowski, Hayko, Juszyński, Kadzidłowski, Kłoczko, Kościelecki, Kościelski, Kotliński, Kuciński, Kuczborski, Lesiowski, Łętowski, Mniewski, Murzynowski, Mysłakowski, Ogonowski, Powała, Radojewski, Radzikowski, Rożnowski, Sieczkowski, Sierakowski, Siewierski, Skorzewski, Skrzypieński, Starosielski, Trzebuchowski, Twardowski, Wiesiołowski, Wysocki, Zakrzewski, Zboiński, Zelski, Żółtowski.
 

RYSUNKI I OPISY AUTORSTWA RAFAŁA KĘDZIERSKIEGO WZIĘTE SĄ ZE STRONY:

 http://www.polonium.de